ΕΛΛΑΔΑ 2012

ΕΛΛΑΔΑ 2012

Θα μπορούσε να φανταστεί κανείς, ότι μέσα σε δυο και πλέον χρόνια , η Ελλάδα η Πατρίδα μας η κοιτίδα του πολιτισμού, των γραμμάτων και των τεχνών, η χώρα του φωτός, των φιλοσόφων, των ποιητών, των Ηρώων, των αγωνιστών, η χώρα που δίδαξε Δημοκρατία και Εθνικά ιδεώδη, οι πολίτες της οποίας, έχουν χύσει το αίμα τους , υπερασπιζόμενοι την Πατρίδα, την Θρησκεία και την Οικογένεια, θα ευρίσκονται σε τέτοια δεινή κατάσταση, με συμπτώματα πολιτικής αναλγησίας, παραβίασης του Συντάγματος, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κατασπατάλησης του Δημόσιου και όχι μόνο πλούτου, στέρησης του λόγου, της ελευθερίας της σκέψης , τελικά της κατάλυσης της Δημοκρατίας;

Θα μπορούσε ανθρώπινος νους να σκεφτεί, ότι στην Ελλάδα του 2012, άνεργοι νέοι, Έλληνες οικογενειάρχες να μην έχουν εργασία, σε τέτοια ποσοστά που να σε ζαλίζουν, μισθωτοί και συνταξιούχοι με μισθούς και συντάξεις κάτω από το όριο φτώχειας να έχουν εξαντλήσει της βιολογικές τους αντοχές και να έχουν πάθει «σοκ»;

Θα περνούσε ποτέ από τη σκέψη μας, ότι θα βλέπουμε ανθρώπους να γίνονται αυτόχειρες (διαφωνώ κάθετα γι΄ αυτή την επιλογή), για μην επιβαρύνουν τα παιδιά τους ή για να αποφύγουν τον διασυρμό από το ανάλγητο κράτος και του τραπεζίτες δανειστές τους;

Θα μπορούσε Έλληνας να προβλέψει ότι δημιουργώντας οικογένεια και περιουσία στην Πατρίδα του, ότι αυτό ήταν επιλήψιμο, αποτελεί οικονομικό αδίκημα και θα πρέπει τα παιδιά του ή και ο ίδιος να μεταναστεύσει, για να βρουν ή να βρει ο ίδιος εργασία σε άλλες χώρες, προκειμένου να μπορούν να ζήσουν, αφ΄ενός και αφ΄ετέρου να πληρώσουν τους αιματηρούς φόρους και τα κάθε λογής χαράτσια τιμωρίας που καθημερινά του επιβάλλουν, γιατί τόλμησαν να δημιουργήσουν οικογένεια και μια στοιχειώδη περιουσία ,οι Τροικανοί της Πατρίδας μας και οι οικονομικοί εκτελεστές του ΔΝΤ (ΔυΝασΤη) και οι υπάλληλοι της κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας;

Θα πίστευε ποτέ ένας υγειά σκεπτόμενος Έλληνας ότι θα βλέπει να γκρεμίζονται γύρω του, αυτά που παρέλαβε από τους γονείς , πάππους, προπάππους του, που δεν είναι μόνο ακίνητες και κινητές περιουσίες, αλλά είναι και οι ηθικές, πολιτισμικές, θρησκευτικές αξίες ,που στο διάβα της μακραίωνης ιστορίας γαλουχήθηκαν, έζησαν μεγάλωσαν με αυτές της υπερασπίστηκαν και της παρέδωσαν στις επόμενες γενιές;

Και όμως όλα αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα μας, είναι μια καλά στημένη παράσταση, με άριστα εκπαιδευμένους στην υποκριτική τέχνη πολιτικούς, οι οποίοι ξέρουν να καθηλώνουν και να εκστασιάζουν τους θεατές, δηλαδή το λαό, οι οποίοι τους χειροκροτούμε τους σφίγγουμε το χέρι, και αυτοί μας υπόσχονται ότι το επόμενο έργο θα είναι ακόμη καλύτερο, υποσχόμενοι χωριστά στον κάθε ένα από μας, ότι στην επόμενη παράσταση θα έχουν για εμάς μια «καλή θέση».

Ικανοποιημένοι, πάμε στα σπίτια μας και περιμένουμε την επόμενη παράσταση και τις υποσχέσεις τόσο του θιασάρχη, όσο και των ηθοποιών πολιτικών μας να μας βολέψουν εμάς, τα παιδιά μας, του συγγενείς μας σε μια «καλή θέση».

Στις δύο παραπάνω παραγράφους διακρίνουμε ότι ό μύθος αγκαλιάζει, την πραγματικότητα ,είναι αυτή η τακτική και νοοτροπία που μας καλλιέργησαν οι πολιτικοί μας τα τελευταία 30 έτη, την οποία αποδεχτήκαμε σκεπτόμενοι πάντα το ατομικό μας συμφέρον και όχι το κοινό. Λειτουργήσαμε και ζήσαμε σε ένα περιβάλλον εικονικό, πρόσκαιρο με γυάλινα πόδια ,τα οποία δεν άντεξαν το βάρος του ακόρεστου ευδαιμονισμού μας και έσπασαν. Τώρα προσπαθούμε να μαζέψουμε τα συντρίμμια τους.

Τα αποτελέσματα είναι τραγικά, δημιουργούν ανασφάλεια, απογοήτευση, θυμό και τελικά θολώνουν τον νου και σε οδηγούν σε ακραίες ανεξέλεγκτες καταστάσεις.

Αφοπλίστηκε οικονομικά ο Έλληνας και δεν έχει τη δυνατότητα να αντιδράσει, τον έχουν εγκλωβίσει στο σπίτι του φορτώνοντάς τον με οικονομικά μέτρα και ενοχές της όλης κατάστασης.

Δεν υπάρχει δυνατότατα συμμετοχής κάποιας Δημοκρατικής αντίστασης είτε ως διαμαρτυρία, είτε με την δημιουργία κομμάτων αποτελούμενων από τη μεσαία τάξη, ελλείψει χρημάτων, ένας κύριος αποτρεπτικώς και αυτός παράγοντας, από το άριστα οργανωμένο σχέδιο, αυτών που μας οδήγησαν ως εδώ.

Το μοναδικό όπλο, αυτή τη χρονικά για εμάς ιστορική στιγμή και ευθύνη, είναι η ψήφος μας την οποία πρέπει να την χρησιμοποιήσουμε, ως δόρυ, σπαθί, όπλο, κανόνι κλπ, ενάντια στους « σύγχρονους εφιάλτες» της Πατρίδας μας και τους κατακτητές της, και να του δώσουμε να καταλάβουν ότι μπορεί ο Έλληνας να παρασύρεται , αλλά έχει τη δύναμη και τη τόλμη να επανορθώνει.

Την ιερά στιγμή της ψήφου, μην επιτρέψουμε στο μυαλό μας να σκεφτεί, όπως σκέφτηκε το 2009 και παλαιότερα, ας σκεφτούμε σαν τον Μιλτιάδη στη μάχη του Μαραθώνα, τον Λεωνίδα στη μάχη των Θερμοπυλών, σαν τους αγωνιστές του 1821, σαν τους αγωνιστές του Μακεδονικού Αγώνα, σαν τους ήρωες του Έπους του ΄40.

Μην επιτρέψουμε στον εαυτό μας να σκεφτεί μόνο τον εαυτό του, παρασυρόμενοι ενδεχομένως, από τις σειρήνες που θα εξαπολύσουν, αυτοί που μας οδήγησαν στο εξευτελισμό ατομικό ή εθνικό, προκειμένου να μας πλανέψουν, να μας πάρουν πάλι τη ψήφο μας ,για να μη φτάσουμε στην ΙΘΑΚΗ.

Καλύτερα να χάσουμε τις απολαύσεις , τα όποια χρήματα μας απέμειναν, παρά να χάσουμε την Πατρίδα μας, γιατί χωρίς Πατρίδα δεν θα έχουμε μέλλον και θα είμαστε αιχμάλωτοι της παγκοσμιοποίησης.

«Η Πατρίς δεν πρέπει να γίνεται μητέρα των αρχοντόπουλων και μητρυϊά των πτωχόπουλων. Του πτωχού το τέκνον είναι γνήσιον γέννημα της πατρίδος, καθώς και το τοιούτον του πλουσιωτάτου εκ των πολιτών» (ΑΔΑΜΑΝΤΙΟΣ ΚΟΡΑΗΣ).

«Πατρός τε και μητρός και των άλλων προγόνων απάντων εστί τιμιώτερον και σεμνότερον και αγιώτερον η πατρίς και εν μείζονι μοίρα και παρά Θεοίς και παρ΄ανθρώποις, τοις νουν έχουσιν». (ΣΩΚΡΑΤΗΣ)

Δηλαδή : «Και από τον πατέρα και από τη μητέρα και από όλους τους άλλους προγόνους πολυτιμότερο, σεβαστότερο και αγιότερο αγαθό είναι η πατρίδα, τιθέμενη σ΄ανώτερη από όλα γενικά τα άλλα μοίρα, τόσο από τους Θεούς, όσο και από τους νουνεχείς ανθρώπους»

Κλείνω με τα λόγια του ΟΜΗΡΟΥ «Η αγάπη για την πατρίδα είναι ισχυρότερη κι΄από τη λογική».

Μαυρογόνατος Ευάγγελος

Δοκιμαζόμενος Έλληνας του 2012

Κιλκίς Μάρτιος 2012